برای اینکه شرایط کار را برای افراد فراهم کنید، باید سعی کنید عواملی را که برخی اوقات مانع کار کردن میشوند، بشناسید. دلیلهای متعددی برای ساعتها و روزهای از دست رفته وجود دارد، ولی چندان تفاوتی با هم ندارند. آنها خیلی وقتها —و شاید اغلب— شکلی از ناکارآمدی محیطی هستند که شرکت برای کار کردن فراهم کرده است. تلفن وقت و بیوقت زنگ میزند، مسئول چاپ به گفتگو مشغول میشود، دستگاه کپی خراب میشود، کسی از اهداء خون تماس میگیرد که در زمانهای اهداء تجدید نظر کنید، امور کارکنان برای فرمهای به روز شده ارزیابی مهارتها فریاد میکشد، تایمشیتها باید تا ساعت ۳ بعد از ظهر ارسال شود، کلی تماس تلفنی دیگر در راه است، … و روز تمام میشود. بعضی روزها حتی یک دقیقه هم برای انجام کارهای واقعی وقت مفید نمیگذارید.
اگر این انحراف از برنامه، فقط مدیر را تحت تأثیر قرار میداد و بقیه کارکنان در آرامش کار میکردند، آنچنان هم بد نبود. ولی همانطور که میدانید، چنین چیزی اتفاق نمیافتد. روز کاری همه در معرض وقفه و نیمهکاره ماندن است. تمام روز از دست میرود و هیچ کس نمیفهمد که چطور گذشته است. اگر تعجب میکنید که چرا همه چیز از برنامه عقب است، این را در نظر بگیرید:
میلیونها راه برای از دست دادن روز کاری وجود دارد، ولی حتی یک راه هم برای برگرداندن آن نیست.
در بخش دوم، نگاهی به بعضی از علتهای از دست رفتن زمان میاندازیم و برای ساختن محیطی سالم و مساعد برای کار، اقداماتی را پیشنهاد میکنیم.